Gdzie jest najefektywniejszy model opieki zdrowotnej
Publiczny system opieki zdrowotnej w Polsce to od dawna studnia bez dna. Każdy rząd od dłuższego czasu dosypuje do niego gotówkę nie realizując żadnej reformy, która miałaby szansę zmienić go na lepsze. W efekcie otrzymujemy dziwny gospodarczy twór, gdzie gotówki zawsze brakuje i zawsze jest jej za mało, a jakość usług kuleje na tyle, że każdy, kto może przechodzi na system prywatny.
Problem w tym, że ekonomiczne prawo malejącej użyteczności krańcowej, w myśl którego korzyści z każdej kolejnej konsumowanej jednostki dobra maleją działa również w przypadku bezmyślnego dosypywanie gotówki tam, gdzie nie jest ona efektywnie wykorzystywana.
Dane jasno pokazują, że od pewnego momentu wydawanie każdego dodatkowego dolara na opiekę zdrowotną mają minimalny pozytywny skutek. W skrajnym wypadku, gdy wydajemy za dużo, to średni czas życia zaczyna nawet spadać. Średnia długość życia Amerykanów jest podobne do Polaków, a wydają oni na opiekę medyczną ponad 10 razy tyle, co Polacy.
Jeśli spojrzeć na zmianę oczekiwanej długości życia w latach 1970 – 2018 dla gospodarek rozwiniętych i wydatki na zdrowie na obywatela w USD, to dobrze widać, że amerykański system nie jest zbyt efektywny w tym wypadku.
Zależność między wydatkami na ochronę zdrowia, a oczekiwaną długością życia
Singapur z najbardziej efektywnym modelem?
W tej chwili za najbardziej efektywny system ochrony zdrowia wydaje się Singapur. Kosztuje ona każdego mieszkańca zaledwie 2,6 tys. dolarów rocznie, a średnia długość życia utrzymuje się na poziomie prawie 84 lat. Gospodarczy cud Singapuru funkcjonuje, jak widać również w tym przypadku. System singapurski jest mieszany.
Obywatele korzystają zarówno z usług państwowych oraz prywatnych. Biedniejsi płacą niższe składki, ale mają za to gorsze warunki zakwaterowania w szpitalu. Zarówno biedni, jak i bogaci mieszkańcy mają dostęp do tych samych lekarzy. Różni się tylko ich komfort zakwaterowania w szpitalu. Posiadanie telewizora w pokoju nie dla każdego będzie czymś niezbędnym, a mocno obniża koszt składki zdrowotnej.
Zależność między wydatkami na ochronę zdrowia, a oczekiwaną długością życia
Oczekiwana długość życia i tak rośnie
Warto zauważyć, że rozwój medycyny i tak silnie wpływa na wzrost oczekiwanej długości życia niezależnie od stanu służby zdrowia. Poniżej widać, jak zmieniła się ona dla wybranych nisko rozwiniętych w większości krajów pomiędzy 1960 (pomarańczowy), a 2020 rokiem (niebieski).
W wielu przypadkach mówimy tu o skoku o blisko 30 lat i jest to zmiana, która dokonała się zaledwie w 60 lat. Oczekiwana długość życia będzie zapewne rosnąć dalej niezależnie od nakładów na służbę zdrowia. Mimo wszystko miło byłoby jednak nie musieć czekać w kolejkach do nieprywatnego lekarza po 2 lata.
Oczekiwana długość życia dla wybranych krajów w 1960 i 2020 roku
Materiały DNA Rynków, w szczególności aktualizacje Strategii DNA Rynków, Analizy spółek oraz Analizy sektorów są jedynie materiałem informacyjno-edukacyjnym dla użytku odbiorcy. Materiał ten nie powinien być w szczególności rozumiany jako rekomendacja inwestycyjna w rozumieniu przepisów „Rozporządzenia Delegowanego Komisji (UE) nr 2016/958 z dnia 9 marca 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących środków technicznych do celów obiektywnej prezentacji rekomendacji inwestycyjnych lub innych informacji rekomendujących lub sugerujących strategię inwestycyjną oraz ujawniania interesów partykularnych lub wskazań konfliktów interesów”. Skorzystanie z materiału jako podstawy lub przesłanki do podjęcia decyzji inwestycyjnej następuje wyłącznie na ryzyko osoby, która taką decyzję podejmuje. Autorzy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za takie decyzje inwestycyjne. Wszystkie opinie i prognozy przedstawione w tym opracowaniu są wyrazem najlepszej wiedzy i osobistych poglądów autora na moment publikacji i mogą ulec zmianie w późniejszym okresie.
Przeczytaj również:
Autor tekstu
